امروزه با توجه به ظهور تکنولوژی‌های جدید و نو ظهور و روی کار آمدن علوم جدید، معماری نیز رویکردی جدید را پیش گرفته است و روز به روز هم با توجه به این پیشرفت‌ها شاهد تعریف جدیدی از مفاهیم پایه معماری خواهیم بود. یک از مفاهیم پایه معماری به گفته لویی کان معمار بزرگ و مشهور آمریکایی تبار، تبعیت فرم از عملکرد است. تا آن جا که جمله معروف فرم تابع عملکرد است به عنوان یکی از مهم ترین پارامترهای طراحی، همواره به دانش آموختگان معماری گوشزد شده است. طراحی یک پروژه به طور معمول به خلق و آفرینش فرم‌های نو و شاید تا اندازه‌ای عجیب منتهی می‌شود که در مواردی تناسبی با عملکرد موضوع طراحی شده ندارند و یا بالعکس، فرمی تولید می‌شود که به دلیل توجه افراطی به عملکرد پروژه، چندان پردازش و توسعه نیافته است. پس نیاز است تا به هر دو مقوله‌ی فرم و عملکرد به اندازه‌ی کافی توجه نمود که این سبب می‌شود فضاهایی پدید آیند که تعادل را به خاطر هم نشینی این دو مفهوم به نمایش گذارند. برای دستیابی به درک عمیق تر و بهتری از این دو مفهوم با مطلب ” ارتباط فرم و عملکرد در معماری “ از ” استودیو معماری فرحو “ همراه باشید.
واژه‌ی عملکرد در کنار دو واژه‌ی صورت و ساختار به عنوان یکی از سه اصل حاکم بر معماری شناخته می‌شود. تعدادی از معماران دوره معاصر در تبیین معماری مطلوب، بارها از این زاویه به موضوع معماریپرداخته اند. مروری بر گفته‌های این معماران نشان می‌دهد که آنان نیز از عملکرد تصور مشترک و یکسانی ندارند. شاید در تشریح این مفهوم بتوان گفت: عملکرد قسمتی از فرایند طراحی می‌باشد که در هم نشینی با موضوع طراحی دارای نقشی دوگانه است و همان مقدار که به کارایی پروژه در تامین نیاز‌های کاربران پرداخته می‌شود، به شرایط حاکم بر طرح هم چون بستر و زمینه، ساختار طرح از لحاظ فنی و ضوابط و قوانین نیز توجه دارد. اگر بخواهیم به صورت دیگر بیان کنیم، عملکرد ساختمان هم چنان که به نیاز کاربران پاسخ می‌دهددباید با دیگر محورهای پروژه هماهنگ بشود تا در آخر فضایی پایدار، غنی و پویا حاصل گردد.
فرم به عنوان نماینده‌ی اندیشه طراح، تصورات و افکار طراح را عینیت می‌بخشد. می‌توان گفن از مهم ترین و پر بحث ترین موضوعات در روند طراحی معماری؛ تصور، انتخاب و ساخت فرم می‌باشد. فرم مورد نظر باید در ابتدا قابلیت پذیرش عملکرد را داشته باشد و هم چون ظرفی برای آن، ایفای نقش کند. در رویکرد مدرن، عملکردی که هر فرم دارا می‌باشد به عنوان یک قرار داد تعریف شده خارجی به آن تحمیل می‌شود. تک عملکرد بودن فضاهای مدرن، انعطاف پذیری فضا را در قبول کارکردهای متنوع از بین برده است. پس در واقع فرم به بیان خود عملکرد را تبیین می‌کند. فرم برای تولید خود روندی را می‌گذراند که الزاما ارتباط مستقیمی با طراحی ندارد. با افزایش روز به روز انواع عملکرد ها و هم چنین توسعه علم و تکنولوژی در راستای تولید فرم‌های متنوع، برآورد کردن احتیاجات کاربران در ارتباط با کارکرد ساختمان به دغدغه‌ای تازه بدل شده است. بنابراین آفرینش فضاهای مطلوب وابسته به توجه کافی به فرم، عملکرد و ارتباط مابین این دو است.
اگر مطالعه مطلب ” ارتباط فرم و عملکرد در معماری “ برای شما جالب توجه بوده است، با ادامه‌ی مطالب ما در ” استودیو معماری فرحو “ همراه باشید.
چگونه به یک بنای تاریخی کاربری جدید ببخشیم؟ تغییر کاربری یک بنای تاریخی که مدتهاست کاربری قبلی خود را از دست داده است یکی از بهترین راه‌های ...
مطالعه بیشتر
یکی از چالش هایی که طراحان معمار با کارفرمایان خود دارند، نداشتن شناخت کافی درباره این سبک ها و موارد مرتبط با آنها می باشد. از آنجایی که سبک ...
مطالعه بیشتر
در طراحی ویلاها سبک های متعددی وجود دارد که از بین تمام این سبک ها دو سبک طراحی کلاسیک و طراحی ویلای مدرن از بقیه پر طرفدارتر و همین طور پر ...
مطالعه بیشتر